කියවීමට අදාලව නිවැරදි වීමේ ප්‍රමානයේ වැදගත්කම සුලු කොට නොතැකිය යුතුය....

ලියා ඇති කරුනු සද්භාවයෙන් යුතුව කියවනු ලබන තැනත්තෙකු විසින් අවබෝධ කරගතහැකි ප්‍රමානයකට නිරවදියතාවයකට එලඹිය හැකි වීමම ප්‍රමානවත් නොවේ... අව්ශ්ය වන්නේ හැකිනම් අසද්භාවයෙන් කියවනු ලබන තැනත්තෙකු විසින්ද එම කරුනු සාවද්ය ලෙස වටහා ගැනීමකට නොඑලබියහැකි ප්‍රමානයකට නිවැරදි වීමයි...

ඒ අනුව සිතේ ඇති ගැගීම්, අදහස් ලිවිම මගින් ප්‍රකාශ කිරීම යනු ඉතා ප්‍රවෙශමින් කලයුතු කාරියක්ම වෙයි... මන්ද යත් එය කෙලින්ම තවත් පුද්ගලයෙක්ගේ/පුද්ගයයින්ගේ හැගීම් ඉලක්ක කරගතහැකිවීමෙන් ඔවුන් ඒ අනුව ක්‍රියාකාරි වියහැකි නිසාවේ...

ආගම්ක වශයෙන්, සදාචාරාත්මක වශයෙන්, නීතිමය වශයෙන් කෙනෙක් දරන්නේ පිලිගත නොහැකි මතයක්/අදහසක් නම් ඒ මතය/අදහස දරන තැනත්තා එයින් නිවැරදි තැනට ගැනිම වෙනුන්වෙන් මහත්වූ උවමනාවෙන් අර්තසාධක ලෙස ඔහුව/ඇයව විවෙචනය කිරිම වරදක් නොවේ... එය දේශපාලනයෙදි පමනක් නොව සියලු අවස්තා වලදි සිදුවිය යුතුය... නමුත් යම් පුද්ගලයෙක්ගේ යම් දෝශ සහගත අදහසක් උඩ සියල්ලන්ටම චොදනා කිරිම නුසුදුසුය... විශේෂයෙන්ම ආගම, ජාතිය වැනි ස්වභාවයෙන්ම මිනිසා ඉතාමත් සන්වෙදි වන කරුනු හමුවේ එය නොකල යුතුය... එසේ කලහොත් එයින් වන්නේ දිගින් දිගටම ඇදී යන ප්‍රස්නයක් නිර්මානය විමයි... වෙනස් කලයුත්තේ අදාල අවස්තාවට අදාලව අදහස හෝ සිදුවීම පමනි... බුද්ධිමත් සමාජයක් විසින් කලයුත්තේ සමාජයේ ප්‍රස්න අවම කරගැනිමින් අන් අයගේ යහපත උදෙසාද තම දැනුම අවබෝධය යොදා ගනිමින් කට්යුතු කිරීමමයි... මන්ද යහපත උදාවන්නේ එයින් වීමය... පිලිගත නොහැකි මතය/අදහස දෝශ සහිත වේයි නම් එය නීතිය, ආගම, සදාචාරය මත පිහිටා බලා නිවැරදි කිරිමයි එවැන්නක් කල්හැකි අන් අයගේ යුතුකම... ඒ බව අවබෝධ කරගත හැක්කේ තම මතය වැරදි බව අදාල තැනැත්තා පසුවහෝ තේරුම් ගන්නේ නම් පමනි... එසේ වන්නේ නම් එවනි තැනක ඇති වන්නේ හරවත් සාකච්චාවක්මයි... එසේ නොවුන කල හරවත් සාකච්චා කෙසේ වෙතත් අදහස් පලකිරිම් සුලග හමුවේ ඉතා දරුනු අන්දමින් ඇවිලී යන ගින්න මෙන් පාලනය කල නොහැකිව සියලු දෙනාගේ සිත් දවාලනු ඇත... එසේ නොවීමට වග බලා ගැනීම වගකිවයුතු පුරවැසියන් වන සියලු දෙනාම විසින් කලයුත්තක්...